در این مقاله قصد داریم به بررسی چگونگی کنترل رطوبت اولیه ناشی از متریال  در ساختمان های ساخته شده با سازه ال اس اف بپردازیم.

مدیریت رطوبت یکی از جنبه حیاتی در طراحی و ساخت ساختمان های ساخته شده با سازه ال اس اف است، به ویژه در مورد دیوارها است. یکی از عوامل مهمی که بر میزان توانایی یک دیوار سازه ال اس اف در تحمل انباشت رطوبت تاثیر می گذارد، ظرفیت ذخیره‌سازی رطوبت آن دیوار است. این ظرفیت ذاتاً به متریال مورد استفاده در دیوار بستگی دارد.

به عنوان مثال، چوب یک ماده جاذب رطوبت است که به طور مداوم رطوبت را در طول سال جذب و آزاد می کند و به تغییرات فصلی در شرایط تعادلی رطوبت پاسخ می دهد. این ویژگی می‌تواند مفید باشد زیرا اجازه می‌دهد رطوبت در دوره‌های رطوبت زیاد ذخیره شود و متعاقباً در زمان‌های خشک‌تر دفع شود. که این می تواند اثرات بافری مفیدی را ایجاد کند. با این حال، اگر میزان رطوبت از مقدار قابل تحمل فراتر رود، عواقب آن می تواند مضر باشد و منجر به پوسیدگی، رشد کپک و منجر به تضعیف اجزای سازه ای در طولانی مدت شود.

ظرفیت بافری رطوبت:

ظرفیت بافری رطوبت به توانایی مصالح ساختمانی در جذب، ذخیره و رهاسازی رطوبت اطلاق می شود. این ظرفیت در علم ساختمان بسیار مهم است، زیرا به طور مستقیم بر کیفیت هوای داخلی و عملکرد حرارتی تأثیر می گذارد.

سازه ال اس اف

معایب ظرفیت بافری رطوبت متریال:

البته این ظرفیت بافری رطوبت مصالح می تواند در بسیاری از موارد ساخت و ساز با سازه ال اس اف مشکل ایجاد کند مثلا اگر مطمئن نباشیم عایقی که داریم برای دیوارمان استفاده می کنیم کاملا خشک است و طبق استاندارد های ساختمانی، رطوبت آن در رنج مجاز است، در صورت استفاده از عایق و محصور شدن آن در دیوار با رهاسازی رطوبت از عایق دیوار ما دچار پوسیدگی در دراز مدت میشود و دوام ساختمان ما به خطر می افتد.

سازه ال اس اف

ظرفیت ذخیره رطوبت متریال از دیدگاه استاندارد های ساختمانی:

جالب توجه است، استانداردهای ساختمانی فعلی ایالات متحده و کانادا به اندازه کافی تفاوت در ظرفیت ذخیره رطوبت را در میان مجموعه‌های دیواری مختلف بررسی نمی‌کنند. به عنوان مثال، با وجود تضاد شدید در خواص ظرفیت ذخیره رطوبت در متریال مختلف ، هیچ تمایزی بین قاب فولادی و قاب چوبی از نظر قابلیت حفظ رطوبت آنها وجود ندارد.

همچنین پل های حرارتی رایج در اسکلت فلزی می تواند میعان سطحی را تشدید کند و سطح رطوبت نسبی را به ویژه در آب و هوای سرد افزایش دهد.

فرآیند ساخت خود نقش مهمی در تعیین ظرفیت ذخیره رطوبت در دیوارهای سازه ال اس اف دارد. به عنوان مثال، اگر دیوارهای سازه ال اس اف قبل از اینکه زمان کافی برای خشک شدن داشته باشند محصور شوند، پوشش های چوبی و انواع عایق های خاص می توانند مقدار قابل توجهی از رطوبت اولیه خود را آزادکنند. این سناریو اغلب با توالی ساخت و ساز ضعیف تشدید می شود، جایی که مواد مرطوب در داخل دیوار به دام می افتند. طبق استاندارد ASTM E1677، هنگام استفاده از بخاربند در هر دو طرف دیوار، باید اقدامات احتیاطی انجام شود تا اطمینان حاصل شود که مواد داخل حفره دیوار دارای رطوبت کمتر از ۱۹٪ باشند. این توصیه بسیار مهم است زیرا اگر متریال مرطوب محصور شوند، ممکن است به اندازه کافی خشک نشوند و منجر به قرار گرفتن طولانی مدت در معرض رطوبت و تخریب احتمالی مواد شود.

ظرفیت ذخیره رطوبت متریال از دیدگاه تحقیقات انجام گرفته:

مطالعات نشان داده اند که رطوبت موجود در عایق حرارتی در  دیوارهای سازه ال اس اف تأثیر منفی بگذارد.آن ها دریافتند که حداقل زمان توصیه شده برای خشک کردن عایق اغلب ناکافی است، به ویژه در شرایط آب و هوایی سرد. به عنوان مثال، بررسی آنها از مجموعه‌های دیوار معمولی نشان داد که حتی در شرایط خشک کردن مساعد، بیش از دو ماه طول می‌کشد تا رطوبت نسبی سطح داخلی تخته های  (OSB) به زیر ۱۰۰ درصد کاهش یابد. رطوبت بالای طولانی مدت در موادی مانند OSB می تواند به طور قابل توجهی یکپارچگی ساختاری آنها را تضعیف کند و منجر به کاهش عملکرد و خرابی احتمالی شود.

میزان جذب رطوبت در متریال تشکیل دهنده دیوار سازه ال اس اف

مقادیر بافر رطوبت برای مصالح ساختمانی سازه ال اس اف می تواند بر اساس فرمولاسیون محصول و شرایط محیطی متفاوت باشد. با این حال محدوده های کلی برای مقادیر بافر رطوبت برای متریال متداول در سازه ال اس اف به صورت زیر است:

سازه ال اس اف : فولاد سرد نورد دارای مقدار بافر رطوبت پایینی است، معمولاً حدود۰.۰ تا  g/m^۲%RH 0.1

تخته (OSB): OSB دارای مقدار بافر رطوبت به طور کلی در محدوده۰.۲  تا  g/m^۲%RH 0.5 است. می تواند مقداری رطوبت را جذب کند اما ممکن است تحت شرایط خاصی نیز آن را آزاد کند.

پانل گچی: پانل گچی دارای مقدار بافر رطوبتی تقریباً ۰.۳ تا  g/m^۲%RH 0.6است. می تواند رطوبت را جذب کند و به تنظیم سطح رطوبت در یک فضا کمک کند.

فایبر سمنت برد: تخته های فایبر سمنت معمولاً دارای مقدار بافر رطوبتی در حدود ۰.۵تا  g/m^۲%RH 0.7 هستند. آنها می توانند رطوبت را جذب و آزاد کنند و سطحی از تنظیم رطوبت را فراهم کنند.

پشم سنگ: پشم سنگ دارای مقدار بافر رطوبتی است که معمولاً از۰.۵تا  g/m^۲%RH 1 متغیر است. در جذب و رهاسازی رطوبت موثر است.

سازه ال اس اف

فرآیند خشک کردن را می توان با وجود پوشش های داخلی و بخاربند بیرونی پیچیده تر کرد. بسیاری از دیوارها به پوشش های رنگی مجهز شده اند که به عنوان بخاربند عمل می کنند و لایه های بیرونی نیز ممکن است به کاهش نفوذپذیری کمک کنند. این فعل و انفعال پیچیده می تواند رطوبت را در داخل مجموعه دیوار به دام بیاندازد، به خصوص اگر محفظه ها در دوره هایی با رطوبت بالا رخ دهند.

با انباشته شدن رطوبت، ممکن است به سمت بخاربند هدایت شود و فرآیند خشک شدن را به تاخیر بیندازد و مسائل مربوط به رطوبت را تشدید کند. بنابراین، حفظ سطوح کم رطوبت در مصالح محصور شده برای کاهش خطر آسیب سازه ای و اطمینان از طول عمر ساختمان ضروری است.

نتیجه گیری

در نتیجه، درک ظرفیت ذخیره رطوبت در دیوارهای سازه ال اس اف برای مدیریت موثر رطوبت در طراحی و ساخت ساختمان حیاتی است. انتخاب مصالح، توالی ساخت و رعایت دستورالعمل‌های کنترل رطوبت، همه عوامل مهمی هستند که بر عملکرد دیوارهای سازه ال اس اف تأثیر می‌گذارند. همانطور که صنعت ساخت و ساز با سازه ال اس اف به تکامل خود ادامه می دهد، ضروری است که درک دقیق تری از دینامیک رطوبت را در قوانین و اقدامات ساختمانی وارد کنیم. با انجام این کار، می‌توانیم انعطاف‌پذیری ساختمان‌های ساخته شده با سازه ال اس اف را در برابر چالش‌های مرتبط با رطوبت افزایش دهیم و در نهایت منجر به ساختارهای سالم‌تر، ایمن‌تر و بادوام‌تر شویم.